تعداد نشریات | 25 |
تعداد شمارهها | 936 |
تعداد مقالات | 7,692 |
تعداد مشاهده مقاله | 12,574,624 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 8,944,486 |
مؤلفههای هوش هیجانی ـ اجتماعی به عنوان پیشبینی کنندههای سلامت روان | ||
مطالعات روانشناختی | ||
مقاله 1، دوره 4، شماره 2، تیر 1387، صفحه 101-124 اصل مقاله (186.36 K) | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22051/psy.2008.1629 | ||
نویسندگان | ||
لادن فتی* ؛ فرشته موتابی؛ شیما شکیبا؛ عصمت باروتی | ||
چکیده | ||
این پژوهش بهمنظور بررسی رابطه هوش هیجانی- اجتماعی با سلامت روان و نیز تعیین مؤلفههای هوش هیجانی- اجتماعی پیشبینی کننده ابعاد مختلف سلامت روان در افراد بزرگسال انجام شد. به این منظور 410 نفر از کارکنان وزارت بهداشت در 14 استان کشور به دو پرسشنامه هوشبهر هیجانی بار-اون (EQi) و سلامت عمومی (GHQ) پاسخ دادند. پرسشنامه هوشبهر هیجانی مشتمل بر پنج عامل و 15 مؤلفه است که عبارت هستند از عوامل درون فردی (شامل مؤلفههای خودآگاهی هیجانی، ابراز وجود، احترام به خود، خودشکوفایی و استقلال)، بینفردی (شامل مؤلفههای همدلی، مسئولیتپذیری، روابط بینفردی)، سازگاری (شامل مؤلفههای حل مسئله، واقعیت سنجی و انعطافپذیری)، مدیریت استرس (شامل مؤلفههای تحمل استرس و کنترل تکانه) و خلق عمومی (شامل مؤلفههای شادکامی و خوشبینی). پرسشنامه سلامت عمومی نیز در چهار مقیاس جسمانی، اضطراب، عملکرد اجتماعی و افسردگی، سلامت روانی عمومی را اندازه میگیرد. دادههای حاصل از پرسشنامه هوش هیجانی به تفکیک برای کسانی که نمره بالاتر و پایینتر از نقطه برش 23 در پرسشنامه سلامت عمومی داشتند (94 نفر بالاتر از نقطه برش و 298 نفر پایینتر از نقطه برش) با استفاده از روش رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شد. نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیری گامبهگام نشان داد که در افرادی که در پرسشنامه سلامت عمومی نمره بالاتر از نقطه برش داشتند، مولفه تحمل استرس پیشبینی کننده سلامت روانی عمومی، مؤلفههای کنترل تکانه و مسئولیتپذیری پیشبینی کننده نشانههای جسمی، مؤلفههای خوشبینی و واقعیتسنجی پیشبینی کننده کارکرد اجتماعی و مؤلفه شادکامی پیشبینی کننده علائم اضطراب، افسردگی و سلامت روان به طور کلی بودند. نتایج این پژوهش همچنین نشان داد در افرادی که سلامت روانی عمومی بیشتری دارند مؤلفه تحمل استرس پیشبینی کننده کلیه ابعاد بهداشت روان است و علاوه براین، مؤلفه کنترل تکانه پیشبینی کننده علائم اضطراب، مؤلفه شادکامی پیشبینی کننده علائم افسردگی، واقعیت سنجی پیشبینی کننده نشانههای جسمی و سلامت روان بهطور کلی بودند. به طور کلی نتایج این پژوهش نشان میدهد که هوش هیجانی – اجتماعی، پیشبینی کننده معنادار سلامت روان عمومی است. این نتایج حاکی از این بودند که ارتقاء هوش هیجانی به ویژه مهارتهای مدیریت استرس، مدیریت خلق، و مهارتهای سازگاری باعث افزایش سلامت روانی میشود. همچنین پیشبینی کنندههای سلامت روانی عمومی در افراد با سلامت روان بیشتر نسبت به افراد با سلامت روان کمتر متفاوت است. به این ترتیب به نظر میرسد به منظور دستیابی به حداکثر اثربخشی ممکن، باید برنامههای ارتقاء هوش هیجانی متفاوتی برای افراد با سطوح مختلف سلامت روان طراحی شود. | ||
کلیدواژهها | ||
هوش هیجانی؛ اجتماعی؛ سلامت روان؛ پرسشنامه هوش بهر هیجانی بارون؛ کارکنان دانشگاه | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Social-Emotional intelligence as predictor of general mental health | ||
نویسندگان [English] | ||
Ladan Fata؛ Fereshteh Mootabi؛ Shima Shakiba؛ Esmat Barooti | ||
چکیده [English] | ||
The Present study was designed to investigate Social-Emotional intelligence and its components, as predictors of general mental health dimensions in adults. Method: Bar-on Emotional Quotient Inventory and General Health Questionnaire adiministered 410 Ministry of health officers in 14 provinces throughout Iran. The EQ- i consists of 5 factors and 15 components including intrapersonal (emotional self-awareness, assertiveness, self-regard, self-actualization, independency), interpersonal (empathy, responsibility, interpersonal relations), adaptability (problem solving, reality testing, flexibility) stress management (stress tolerance, impulse control), and general mood factor (happiness, optimism). The GHQ also includes scores for somatic preoccupations, anxiety, social function, and depression. GHQ cut-off point (23) was used to differentiate less mentally healthy (N=94) and more healthy (N= 298) participants to run separate analysis. Results: Stepwise multivariate regression analyses were used for statistical analyses. There was a significant regression effect for EI scales in less healthy group. The best predictors of EI in this group were stress tolerance for general health, impulse control and responsibility for somatic symptoms, optimism and reality testing for social function and happiness for depression, anxiety and general health. Also there was a significant regression effect between EI components and GHQ scales in more mentally healthy group. The best predictors of EI in this group were stress tolerance for all GHQ subscales and total score. Impulse control was found to be predictor of anxiety while depression could be predicted by happiness and realtiy testing was predictor of both social function and general health. Conclusion: Emotional intelligence (EI) is a significant predictor of general mental health, These results suggest that EI enhancement, especially stress management skills, skills in mood-state control and adaptability skills like effective reality- testing for problem solving and flexibility in interpersonal relations, leads to increased mental health. The results revealed somewhat different predictors of mental health for less healthy and more mentally healthy groups. It may also be that such programs will need to be tailored differently to less healthy and more mentally healthy individuals, to maximize intervention benefits. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Social, emotional intelligence, men tal health, Bar, on Emoliond Quotient Inventory, University stalts | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,080 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,463 |