پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 25 |
| تعداد شمارهها | 938 |
| تعداد مقالات | 7,712 |
| تعداد مشاهده مقاله | 12,653,160 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 9,010,698 |
تحلیل نشانه شناختی گفتمان در سوره "نبأ" بر اساس الگوی تنشی | ||
| زبان پژوهی | ||
| مقاله 6، دوره 11، شماره 30، خرداد 1398، صفحه 119-148 اصل مقاله (1.23 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22051/jlr.2017.15225.1328 | ||
| نویسندگان | ||
| روح اله نصیری* 1؛ مهدی مطیع2؛ مهناز امیری3 | ||
| 1استادیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه اصفهان. | ||
| 2دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشکده ادبیات، دانشگاه اصفهان. | ||
| 3فارغ التحصیل مقطع کارشناسی ارشد رشته نهج البلاغه؛ دانشگاه اصفهان | ||
| چکیده | ||
| ساختار الگوی تنشی از دو محور عمودی ( فشردگی) و افقی ( گستردگی) تشکیل شده است. هر محور نیز یک سطح برونهای و یک سطح درونهای دارد. دو فرا ارزش کیفی (فشرده) و کمی (گسترده) سطح برونهای محورها را تشکیل میدهند و ارزشها در درون این محورها شکل میگیرند. همبستگی بین محورها نیز سبب تولید معنا میشود. از آنجا که بر گفتمان نوسانی سوره «نبأ» نیز رابطهی گسترهای و فشارهای حاکم است، این سوره قابلیت دارد به روش الگوی نشانه شناختی تنشی مورد بررسی قرار گیرد. در این سوره با گفتمانی زنده مواجه هستیم که از نگاه گفته یاب معانی سیّال و تأویل پذیر دارد. در این مقاله طرحوارههای رابطه تنشی در گفتمان سوره نبأ بررسی می شود تا هدف ارزشی گفتمان در این سوره مشخص شود. از آنجا که جهت گستره و فشاره در فرآیند گفتمانی سوره نبأ متغیر بود در این سوره با سه نوع الگویِ تنشیِ افزایشی، صعودی و نزولی از انواع چهارگانه هم پیوندی فشاره و گستره مواجه شدیم. در مقاله به تفصیل این سه نوع همپیوندی در فضای تنشی سوره نبأ تبیین شده است | ||
| کلیدواژهها | ||
| سوره نبأ؛ ضرب آهنگ؛ گفتمان؛ نشانه شناسی تنشی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| A Semiotic Discourse Analysis of Surat Al-Naba’ Via Stress Patterns | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Rooh allah Nasiri1؛ Mahdi Motia2؛ Mahnaz Amiri3 | ||
| 1Assistant Professor of Arabic Language and Literature, Department of Arabic Language and Literature, University of Isfahan. | ||
| 2Associate Professor Department of Quran and Hadith Faculty of Literature, University of Isfahan. | ||
| 3Graduated from the field Nahjolbalaghe, University OF Isfahan. | ||
| چکیده [English] | ||
| 1. Introduction There are text layers and different meanings religious scriptures. These layers are interacting in sacred texts, and have mutual causal relationship with each other; hence the meanings in such texts are often multidimensional and interpretable. Nowadays, semiotic knowledge deals with the analysis and interpretation of texts, and the relationships between meaningful structures and sign systems that make up a network of meaningful relationships. This article seeks to provide a semiotic analysis of Surah Naba, because the system and general structure of the Surah and the relations between its signs and the discourse of Surah are meaningful and significant from a cognitive and emotional point of view. In this paper, using the semiotic method of discourse tension, we are trying to answer two important questions: First, what is the pattern of tension relationship in the discourse of the verses of Surah Naba? Second, what is the value goal of quantitative and qualitative flows in these verses? 2. Theoretical Framework One of the most important intelligent process schemas in the field of discourse is the dimension tensive-process tensif. Based on this tensif, there is a relationship between the elements of the semantic sign, in which meaning fluctuates from the smallest to the most significant one (Shaieri, 2005, p. 137). Dimension tensive-process tensif has two axes, “Intensite” and “Extensite”. Intensite is the emotional dimension and the Extensite is the cognitive dimension, and the tensive process is formed in the interaction between the intensite and extensite (Shaieri, 2008, p. 9). These two axes have a degree of growth and can be depicted as a vibrational vector in the form of a coordinate system. The intensite dimension is the vertical vector (y) and the extensite dimension is the horizontal vector (x) of this coordinate system, and the internal space that these two vectors make is the point of conjugation of the intensite-extensite, internal-external, and content-expression. The tensive space in which the semantic sign is formed and the signification is articulated (Mostafavi et al., 2013, p. 30-31; qouted from Fontanille, 2006, p. 38-39). Each axis has an outer surface and an inner surface. The outer surfaces of the axes are comprised of qualitative (intensite) and quantitative (extensite) hypervalue, and what is within these axes is the same values. For such an axis to be meaningful, there should be a correlation between the degree of quality and the axis of reference (Shaieri, 2000, p. 456). As each vector extends from zero and to the maximum level, the pressure and range are also defined in a range from the minimum to the maximum. “Intensite in its maximum is tonic and in its minimum is atony. Extensite at its maximum is diffused and in its minimum is concentrated. Considering the naming of the tensive pattern, the intensite is based on mid-strong weak tension, and the extensite is based on the tension between large and small.” (Pakatchi, Shaieri and Rahnamaa, 2015, p. 44 -45). The tensive process involves the fluidity of meaning and creates quantitative and qualitative cohesive flows that create higher values (Fonti, 1999, p. 671). 3. Method Since an intensite and extensite relationship governs the fluctuating discourse of “Naba” Surah, this Surah has the potential to be investigated by the method of the cognitive tensive pattern. In this article, the schematics of the tension relation in the Surah Naba discourse is examined to determine the value of the discourse in this Surah. 4. Results and Discussion The discourse in Surah “Naba” is fluctuating, and an intensite and extensite relationship governs the fluctuating discourse of “Naba” Surah. In this Surah, we are faced with a live discourse which, in the eyes of the reader, is called the fluid meaning. The Surah tensive process also has meaning fluidity, and cognitive flows are dominant, leading to the fluidity of value and the transcendental value. In addition, various chains in the Surah of Naba discourse are discussed and explained. When the Prophet Muhammad spoke about resurrection, the believers and disbelievers began to argue over to truth and falsehood. The verses one to five of Surah of Naba challenged the minds of the audience with the state of affairs and increased the level of excitement about “great prophecy” and increased the expectation of pursuing the speech. The narrator in the verses is in the role of spectator of the scene. The discourse in verses 6 to 16, on the one hand, has progressed towards the expansion of the spatial context (I-you) and, on the other hand, to the space of the discursive world. Simultaneously, both dimensions follow the incremental tensive pattern. By raising the emotional stress, the objects mentioned in these verses are earth, mountains, couples (humans), nomads, nights, days, seven heavens, highly lit lights, dense clouds, flowing water, seeds and plants, sophisticated gardens filled with trees. The feeling of compaction and excitement about the “great prophecy” is the way to open up and release. The “great prophecy” with great intensite in the second verse of the Surah seeks a way to liberation and openness and awaits explanation and response. Verses 17 to 20 are the answers to that ambiguity and its openness is sought after. In verses 21 to 28, God has also entered as the speaker, and by creating emotional intensite, on the one hand, and cognitive extensite, on the other hand, has defined the characteristics of hell, torture and punishments. The musical atmosphere of this phrase is full of excitement and consequently has led to increase of emotional pressure. In verses 29 and 30, due to return of discursive space and connection to space of conversation and transfer from the more objective status (he-them) to the subjective status (I-you), emotional intensite increases. In verses 31 to 36, the discursive formation of distributed objects in a coordinated way have found an emotional dimension and follow an increasing tensive pattern. But the discourse of verse 37 has advanced to the expansion of the discursive world space, and the cognitive horizons and the plurality of objects. The two verses 38 and 39 represent a general vision of Resurrection and dooms day, which has a vast outlook. What is highlighted in the last verse of this Surah is I - you narrative space and depicting the effective presence of the narrator and his conversation with the narrator. 5. Conclusion The verses (1-5) of the Surah challenged the minds of the audience with a state of mind and increased the level of excitement about the “great prophecy”. The verses (3-5) show the continuity of the attachment to the interlacing space. But in the verses (6-16), the interweaving space is linked with the atmosphere of the world. In all verses 6-16, except the 12th verse, letter /dʒ/ (j) has been used. The sequence and repetition of words starting with /dʒ/ (j) has given a violent music to these verses, which contributes to the increase in their intensity. Discourse in the verses (17-20) is based on the pattern of descending tension. In verses (21-28), God has entered into the narrative space as a narrator, and has expressed the signs of hell by creating emotional intensite on the one hand and cognitive extensite on the other. In two verses (29-30), due to the transfer from the more objective status (he-them) to the subjective status (I-you), emotional intensite increases. However, the two verses 38 and 39 said, “great prophecy” (resurrection) is back to the discourse breaking of the second verse and the world. In verse 40, the pattern of discourse tension is directed toward the interactive environment (I-you), which increases emotional intensite and shows an upward tensive pattern. | ||
| کلیدواژهها [English] | ||
| Keywords: : Surat al-Naba’, pitch, Discourse, stress semiotics | ||
|
سایر فایل های مرتبط با مقاله
|
||
| مراجع | ||
|
بیگلری، حسن (1370). سر البیان فی علم القرآن. تهران: انتشارات کتابخانه سنایی. پاکتچی، احمد، حمیدرضا شعیری و هادی رهنما (1394). «تحلیل فرآیندهای گفتمانی در سوره «قارعة»، با تکیه بر نشانهشناسی تنشی». جستارهای زبانی. دورة 6. شمارة 4 (پیاپی 25). صص 39- 68. جمال، عادل سلیمان (بی تا). جمهرة مقالات الأستاذ محمود محمد شاکر، المجلدان. القاهرة: مکتبة ژوهیالخانجی. چند لر، دانیل (1387). مبانی نشانه شناسی. چ 3. ترجمة مهدی پارسا. تهران: سورۀ مهر. حقبین، فریده (1380). «دیرینه مطالعات آواشناختی واجشناختی در جهان اسلام». زیباشناخت. شمارة 4. صص 81- 114. حنی، عبد اللطیف (2015). «المنحنی العاطفی للذات الحربیة الأسیرة قصیدة یا سایلنی». مجلة الذاکرة. شمارة 5. صص 124-144. خالقیان، ام البنین (1389)، «موسیقای جزء 30 و نمود آن در چهار ترجمه قرآن». تحقیقات علوم قرآن و حدیث. سال 7. شمارة 2. صص 183- 213. داوودی مقدم، فریده (1392). «تحلیل نشانه- معناشناختی شعر «آرش کمانگیر» و «عقاب» تحول کارکرد تقابلی زبان به فرایند تنشی». جستارهای زبانی. دورة 4. شمارة 1. صص 105-124. راغب اصفهانى، حسین بن محمد (1412). المفردات فی غریب القرآن. دمشق: الدار الشامیة. ساسانی، فرهاد (1389). معناکاوی، به سوی نشانهشناسی اجتماعی. تهران: نشر علم. سیدی، سید حسین و زهرا عبدی (1384). «تحلیل موسیقایی آیات قران، جزء 30»، پژوهشنامه علوم انسانی. شمارة 47 و 48. صص 59 -74. شعیری حمید رضا (1387)، «ویژگیهای نشانه - معنا شناختی تأخیر کنشی بررسی مست و هوشیار پروین اعتصامی»، به کوشش علیرضا نیکویی. مجموعه مقالات الکترونیکی چهارمین همایش پژوهشهای زبان و ادبیات فارسی. گیلان: دانشگاه گیلان. صص 1-13. شعیری، حمید رضا (1379). «فرا ارزش و رابطة آن با تنش و معنا در «ندای آغاز» سهراب سپهری»، مجموعه مقالات پنجمین کنفرانس زبانشناسی نظری و کاربردی، به کوشش ابراهیم کاظمی و محمد دبیرمقدم. تهران: شرکت آرویج ایرانیان. صص 449-460. شعیری، حمید رضا (1384 الف). «بررسی بنیادین ادراک حسی در تولید معنا» پژوهشنامه علوم انسانی. شمارة (45-46). صص 131 -146. شعیری، حمید رضا (1384 ب). «مطالعه فرایند تنشی گفتمان ادبی». پژوهشهای زبانهای خارجی. شمارة 25. صص 187- 204. شعیری، حمید رضا (1392). تجزیه و تحلیل نشانه – معناشناسی گفتمان. تهران: سمت. طبرسی، فضل بن حسن (1360). مجمع البیان فى تفسیر القرآن. ترجمه حسین نوری، محمّد مفتح و رضا ستوده. چ 1. تهران: انتشارات فراهانى. عباس، حسن (1998). خصائص حروف العربیة و معانیها. دمشق: اتحاد الکتاب العرب. غزال، أحمد الأخضر (1431). «الحرکات والسکون فی لغتنا العربیة: المعانی والدلالات». اللسان العربی. مجلة دوریة. المجلد العاشر. صص 66-71. الفراهیدى، خلیل بن احمد (1410). کتاب العین. ط2. قم: انتشارات هجرت. قرآن کریم (1384). ترجمة مهدی محیالدین الهی قمشهای. قم: مؤسسة الهادی لیندة، عمی (2008). سیمیاء العواطف فی قصیدة أراک عصی الدمع (رسالة ماجستیر) جامعة مولود معمری. مصطفوی، حسنسادات، حمیدرضا شعیری و هادی رهنما. (1392). «از کرامت جاهلی تا کرامت قرآنی؛ نشانه شناسی فرآیندهای گفتمانی کرامت در قرآن با الگوی تنشی». پژوهشنامه تفسیر و زبان قرآن. سال 1. شمارة 2. صص 24- 42. مکارم شیرازی، ناصر (1374). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب الاسلامیة. مکاریک، ایرنا ریما (1388)؛ دانشنامه نظریههای ادبی معاصر. چ 3. ترجمة مهران مهاجر و محمد نبوی. تهران: انتشارات آگه. موسوى همدانى، محمد باقر (1374). ترجمه تفسیر المیزان. چ 5. قم: دفتر انتشارات اسلامى جامعة مدرسین حوزه علمیه. نبیئیان، پانته آ، حمیدرضا شعیری (1396). «تحلیل روایی فرآیند تشخیص در چارچوب نشانه–معناشناسی گفتمانی: مطالعة موردی دسته گل اثر چوبک». زبانپژوهی. سال 9. شماره 25. صص 25- 58.
References
Abbas, H. (1998). Characteristics of Arabic letters and their meanings. Damascus, Syria: Ittihad al-Kitab al-Arab [in Arabic].
Al-Farahidi, Kh. (1990). The book Al-Ayn. Qom: Hejrat [in Arabic].
Biglari, H. (1991). The secret of expression in the science of the Quran. Tehran: Ketabkhaneh Sanayee [in Persian].
Chandler, D. (2008). Semiotics: The basics. Translated by Mehdi Parsa. Tehran, Iran: Soureh [in Persian].
Davoudi Moghdam, F. (2013). The semiotics analysis of “Arash Kamangir” and “Oghab” poems: the transformation of mutual of language function to tensional process. Language Related Research, 4(1), 105-124 [in Persian].
Fontanille, J. (2006) The semiotics of discourse. translated by Heidi Bostic. New York: Peter Lang.
Haghbin, F. (2001). History of phonetics and phonology in Islam. Zibashenakht, 4(1), 81-114 [in Persian].
Hanna, A. (2015). The emotional curve of the poem “for the captive war” by Ya Sayelni. Journal of Memory, 5, 124-144 [in Arabic].
Jamal, A. S. (n.d.). A collection of essays of professor Mahmoud Mohammed Shaker. Vol 1 & 2. Cairo: Al-Khanji Library [in Arabic].
Khaleghian, O. (2010). The music 30th part of the Quran and its representation in four translations. Tahqiqat-e Ulum-e Quran & Hadith, 7 (2), 183-213 [in Persian].
Lindea, A. (2008). Semiotics of emotions in the poem “see you tear sticks” (Master’s thesis). The Mouloud Mammeri University of Tizi-Ouzou, Tizi-Ouzou, Algeria [in Arabic].
Makarem Shirazi, N. (1995). Tafsir Nemooneh. Tehran: Dar al-Kitab al-Islamiyah [in Persian].
Makaryk, I. R. (2009). Encyclopedia of contemporary literary theory: Approaches, scholars, terms. Translated by Mehran Mohajer & Mohammad Nabavi. Tehran, Iran: Agah [in Persian].
Mostafavi, S. H., Shaieri, H., & Rahnama, H. (2013). Tensive semiotics of “Kiramat” (dignity) in the Quranic discourse. Journal of Qur'anic Interpretation and Language, 1 (2), 24-42 [in Persian].
Mousavi Hamedani, M. B (1995). Translation of Al-Mizan's interpretation (5nd ed). Qom, Iran: Islamic Publication for the Society of Teachers [in Persian].
Nabi Yayan, P, Shaieri, H (2018). The validity analysis of the diagnostic process in the framework of the symbol-discourse semantics: a case study of the flower bouquet of Chubak's effects. Zabanpazuhi, 9 (25), 25- 58 [in Persian].
Pakatchi, A., Shaieri, H., & Rahnamaa, H. (2015). Tensive semiotics of discourse in Surat Al-Qāriah; A new approach in semiotics of the Qurānic discourse. Language Related Research, 6 (4), 39-68 [in Persian].
Qazal, A. A. (2009). Harakat and sukun in our Arabic language: Meanings and implications. Arabic Language Journal, 10, 66-71 [in Arabic].
Raqib Isfahani, H. (1991). Almofradat fi Gharib el-Quran. Damascus, Syria: Al-Dar al-Shamiyah [in Arabic].
Sasani, F. (2010). Semantics: towards sociological semiotics. Tehran: Elm [In Persian].
Seyyedi, S. H., & Abdi, Z. (2005). Musical analysis of Quranic verses, 30th part. Journal of Human Sciences, 47-48, 59-74 [in Persian].
Shaieri, H. (2000). Hypervalue and its relationship with tension and meaning in Sohrab Sepehri’s Nedaye Aghaz. In S. E. Kazemi & M. Dabir Moghaddam (Eds.), The collection of papers of Allameh Tabataba'i University (pp. 449-460). Tehran: Iranian Arvij Co [in Persian].
Shaieri, H. (2005a). A study of the tense process of literary discourse. Pazhuhesh-e Zabanha-ye Khareji, 25, 187-204 [in Persian].
Shaieri, H. (2005b). An examination of the basic role of perception in meaning production. Journal of Human Sciences, 45-46, 131-146 [in Persian].
Shaieri, H. (2008). Semio-semantic features of acting delay: a case study of Parvin Etesami’ Mast o Hoshyar. Fourth Literary Research Conference (pp. 1-13). Gilan: Gilan University [in Persian].
Shaieri, H. (2014). Semio-semantic analysis of discourse. Tehran, Iran: SAMT [in Persian].
Tabarsi, F. (1981). Majma' al-Bayan, the Quran interpretation. Translated by Hossein Nouri, Mohammad Mofateh, Reza Soutoude. Tehran: Farahani [in Persian].
The Holy Quran. (2005). Translated by Mehdi Mohyeddin Elahi Qomshehei. Qom: Al-Hadi Institute [in Persian & Arabic]. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,183 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 702 |
||
