پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 25 |
| تعداد شمارهها | 938 |
| تعداد مقالات | 7,724 |
| تعداد مشاهده مقاله | 12,667,256 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 9,019,930 |
اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر افزایش میزان خوش بینی و شفقت به خود دانش آموزان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر | ||
| مطالعات روانشناختی | ||
| مقاله 4، دوره 14، شماره 1 - شماره پیاپی 50، اردیبهشت 1397، صفحه 59-74 اصل مقاله (418.48 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22051/psy.2017.13705.1329 | ||
| نویسندگان | ||
| عزت اله قدم پور* 1؛ لیلا منصوری2 | ||
| 1دکترای روانشناسی تربیتی، دانشیار گروه روانشناسی، دانشگاه لرستان، خرمآباد، ایران | ||
| 2کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرمآباد، ایران. | ||
| چکیده | ||
| هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر افزایش میزان خوشبینی و شفقت به خود دانشآموزان دختر مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر بود. طرح پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی از نوع پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشآموزان دختر مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر پایه دوم دوره متوسطه دوم در سال تحصیلی 95-1394 شهر ایذه بود. به منظور اجرای پژوهش غربالگری انجام گرفت. به این صورت که ابتدا 302 نفر از جامعه مذکور به روش خوشهای تصادفی چندمرحلهای انتخاب شدند و سپس پرسشنامه نگرانی پنسلوانیا را تکمیل نمودند که از میان آنها 40 نفر انتخاب و سپس به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند و گروه آزمایش به مدت 5/1 ماه تحت درمان متمرکز بر شفقت قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش مصاحبه تشخیصی، پرسشنامههای خوشبینی شییر و کارور و شفقت بر خود رائس و همکاران بود. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از شاخصهای آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و استنباطی (تحلیل کواریانس چندمتغیره) استفاده گردید. نتایج نشان داد که گروه آزمایش افزایش معنیداری را در خوشبینی و شفقت به خود بعد از دریافت آموزش نشان دادند. بر اساس یافتهها میتوان گفت درمان متمرکز بر شفقت عامل تأثیرگذار مهمی بر افزایش خوشبینی و شفقت به خود افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر است. | ||
| کلیدواژهها | ||
| اختلال اضطراب فراگیر؛ خوش بینی؛ درمان متمرکز بر شفقت؛ شفقت به خود | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The Effectiveness of Compassion Focused Therapy on Increasing Optimism and Self-compassion in Female Students with Generalized Anxiety Disorder | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Ezatolah Ghadampour1؛ Leila Mansouri2 | ||
| 1Associate Professor/Lorestan University | ||
| 2MS in Educational Psychology/ Lorestan University | ||
| چکیده [English] | ||
| The purpose of this study was to investigate the effectiveness of compassion focused therapy on increasing optimism and self-compassion in second grade female high school students with GAD. The present semi experimental study included pre-test, post-test with the control group design. The statistical population of this study consisted of all female second grade students of high schools in Izeh city in the academic year of 2015-2016. Screening was conducted and 302 participants were selected through random multi stage cluster sampling and completed the Penn State Worry Questionnaires, Then 40 individuals suffering GAD identified and were assigned randomly to experimental and control groups. The instruments used in this study were Scheier & Carver’s optimism questionnaire and Raes, Pommier, Neff & Van Gucht’s self-compassion questionnaire. The experimental group received compassion focused therapy for 1/5 months. Analysis of the data was done using descriptive (average & standard deviation) and inferential (multiple covariance analysis) tests. Experimental group showed significant increase in optimism and self-compassion after being trained. Based on the result we can say that compassion focused therapy is an important factor in improving optimism and in self-compassion of students suffer from GAD. | ||
| کلیدواژهها [English] | ||
| Compassion Focused Therapy, generalized anxiety disorder, Optimism, self-compassion | ||
| مراجع | ||
|
انجمن روانپزشکی آمریکا (2000). راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی-ویراست چهارم-تجدید نظر متن (DSM-IV-TR). ترجمۀ محمدرضا نیکخو و هامایاک آوادیس یانس (1381)، تهران: سخن. دانش، عصمت.، شمشیری، مینا.، کاکاوند، علیرضا و سلیمینیا، علیرضا (1392). رابطه بین کمالگرایی مادران با خودکارآمدی و خوشبینی در دختران. فصلنامه مطالعات روانشناختی، 9(3): 152-125. دهشیری، غلامرضا.، گلزاری، محمود.، برجعلی، احمد و سهرابی، فرامرز (1388). خصوصیات روانسنجی نسخه فارسی پرسشنامه نگرانی ایالت پنسیلوانیا در دانشجویان. مجله روانشناسی بالینی، 1 (4): 75-67. سبزهآرایلنگرودی، میلاد (1392). رابطۀبینآرزوهاووابستگیهایارزشخودباشفقتخود،خودشیفتگیناسالم، خودشناسیانسجامیوحرمتخود. پایاننامه کارشناسی ارشد روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران. سرافراز، مهدیرضا.، سبزهآرایلنگرودی، میلاد و قربانی، نیما (1394). بررسی ویژگیهای روانسنجی شاخص آرزو. فصلنامه مطالعات روانشناختی، 11(1): 114-97. خادمی، ملوک و عابدی، فاطمه (1393). اثربخشی آموزش مهارتهای ارتباطی بر آموزههای دینی بر خوشبینی و سازگاری زناشویی. فصلنامه مطالعات روانشناختی، 10(3): 28-7. خدابخشی، مهدی (1383). هنجاریابی، پایایی و روایی مقیاس خوشبینی در شهر اصفهان. پایاننامه کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه اصفهان. گلپور، رضا.، ابوالقاسمی، عباس.، احدی، بتول و نریمانی، محمد (1393). اثربخشی آموزش خود دلسوزی شناختی و درمان متمرکز بر هیجان بر بهبود کیّفیت زندگی دانشآموزان مبتلا به افسردگی. مجله روانشناسی بالینی، 6 (1): 65-54. نوربالا، فاطمه (1392). اثربخشی پرورش ذهن شفقتورز بر میزان اضطراب و خودانتقادی بیماران افسرده. پایاننامه کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه علامه طباطبایی تهران. American Psychiatric Association. (2000). Diagnostic and statistical manual of mental disorders (4th ed) text revised (DSM-IV-TR). translated by Mohammadreza Nikkho and Hamayak Avetisyan, Tehran: Sokhan(Text in Persian). Braehler, C., Gumley, A., Harper, J., Wallace, S., Norrie, J. and Gilbert, P. (2013). Exploring change processes in compassion focused therapy in psychosis: Results of a feasibility randomized controlled trial. British Journal of Clinical Psychology, 52(2): 199-214. Danesh, N., Shamshiri, M., Kakavand, A, and Saliminia, A. (2013). The relationship between mothers’ perfectionism to predict their daughter’ self-efficacy and optimism. Ouarterly journal of Psychological Studies, 9(3): 125-152. (Text in Persian). Dehshiri, G., Golzari, M., Borjali, A. and Sohrabi, F. (2009). Psychometrics Particularity of Farsi Version of Pennsylvania State Worry Questionnaire for College Students. Journal of Clinical Psychology, 1(4): 67-75. (Text in Persian). Gilbert, P. (2010). Compassion Focused Therapy: Special Issue. International Journal of Cognitive Therapy, 3(2): 97-201. Golpour, R., Abolghasemi, A., Ahadi, B. and Narimani, M. (2014). The Effectiveness of Cognitive Self-Compassion Training and Emotion-Focused Therapy on Quality of Life with Depression Disorder. Journal of Clinical Psychology, 6(1): 53-64 (Text in Persian). Higa-McMillan, C. K., Francis, S. E., Rith-Najarian, L. and Chorpita, B. F. (2016). Evidence base update: 50 years of research on treatment for child and adolescent anxiety. Journal of Clinical Child and Adolescent Psychology, 45(2): 91-113. Hoge, A., Holzel, B., Marques, L., Metacalf, A., Lazar,W. and Simon, M. (2013). Mindfulness and Self compassion in Generalaized Anxiety Disorder: Examining perdictors of Disability. Evidence-Based Complementory and Alternative medicine, 2013(12): 1-7. DOI: 10.1155/2013/576258. Imtiaz, S. and Kamal, A. (2016). Rumination, Optimism, and Psychological Well-Being among the Elderly: Self-Compassion as a Predictor. Journal of Behavioural Sciences, 26(1): 32-50. Khademi, M and Abedi, F. (2014). Effectiveness of communicative skills training based on religious teachings on marital optimism. Ouarterly journal of Psychological Studies. 10(3): 7-28 (Text in Persian). Kaufman, J., Birmaher, B., Brent, D., Rao, U. M. A., Flynn, C., Moreci, P., and Ryan, N. (1997). Schedule for affective disorders and schizophrenia for school-age children-present and lifetime version (K-SADS-PL): initial reliability and validity data. Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry, 36(7): 980-988. Khodabaghshi, M. (2003). Standardization, reliability and validity of optimism scale in Esfahan. M. A Thesis in General Psycholohy, Isfehan University. (Text in Persian). Molina, S. and Borkovec, T. D. (1994). The Penn State Worry Questionnaire: Psychometric properties and associated characteristics. Journal of Nervous and Mental Disease, 185(5): 314-319. Muller-Pinzler, L., Gazzola, V., Keysers, C., Sommer, J., Jansen, A., Frassle, S., and Krach, S. (2015). Neural pathways of embarrassment and their modulation by social anxiety. Neuroimage, 119(1): 252-261. Neff, K. D. (2003). Self-compassion: An alternative conceptualization of a healthy attitude toward oneself. Self and identity, 2(2): 85-101. Neff, K. D. (2009). The role of self-compassion in development: A healthier way to relate to oneself. Human development, 52(4): 211-214. Neff, K. D., Rude, S. S. and Kirkpatrick, K. L. (2007). An examination of self-compassion in relation to positive psychological functioning and personality traits. Journal of Research in Personality, 41(4): 908-916. Neff, K. D., and Germer, C. K. (2013). A pilot study and randomized controlled trial of the mindful self-compassion program. Journal of clinical psychology, 69(1):28-44. Norbala, F. (2013). Effectiveness of compassion mind training on anxiety and self criticism among depressed patients. Thesis for M. A in Clinical Psychology, Allameh Tabatabaei University, Tehran. (Text in Persian). Raes, F., Pommier, E., Neff, K. D. and Van Gucht, D. (2011). Construction and factorial validation of a short form of the Self-Compassion Scale. Clinical Psychology and Psychotherapy. 18(3): 250-255. Sabze Araey Langroodi. (2013). The relationship between desires and independence of self-worth with self-compassion, unhealthy narcissism, self consistency and self-esteem. M.A thesis in Psychology, Faculty of Psychology and Educational Sciences, Tehran University (Text in Persian). Sarafraz, M., Sabze Araey Langroodi, M., and Ghorbani, N. (2015). The study of psychometric properties of aspiration index. Ouarterly Journal of Psychological Studies. 11(1): 97-114 (Text in Persian). Scheier, M. F., Carver, S. and Bridges, M. W. (1994). Distinguishing optimism from neuroticism (and trait anxiety, self-mastery, and self-esteem): Reevaluation of the orientation test. Journal of Personality and Social Psychology, 67(6): 1063-1078. Shahrivar, Z., Kosha, M., Moallemi, SH.,Tehrani-Dost, M. and Alaghband-rad J. (2010). The Reliability and Validity of Kiddie-Schedule for Affective Disorders and Schizophrenia- and Schizophrenia- Present and Life-time. Child and Adolescent Mental Health, 15(2): 97-102. Singh, I. and Jha, A. (2013). Anxiety, optimism and academic achievement among students of private medical and engineering colleges: a comparative study. Journal of Educational and Developmental Psychology, 3(1): 222-233. Smeets. E., Neff, K. D., Alberts, H. and Peters, M. (2014). Meeting suffering with kindness: Effects of a brief self-compassion intervention for female college students. Perspective, Psychiatry Research, 190 (1): 72–78. Yee Ho, M., Cheung, F. M. and Cheung, S. F. (2010). The role of meaning in life and optimism in promoting well-being. Personality and Individual Differences, 48(5): 658–663. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,800 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 4,314 |
||