پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 25 |
| تعداد شمارهها | 911 |
| تعداد مقالات | 7,492 |
| تعداد مشاهده مقاله | 12,131,203 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 8,581,220 |
تحلیل ارتباط بینامتنی آیه اطاعت با عمدهترین آیات ولایت و فضائل اهلبیت (ع) | ||
| تحقیقات علوم قرآن و حدیث | ||
| مقاله 7، دوره 15، شماره 1 - شماره پیاپی 37، فروردین 1397، صفحه 207-241 اصل مقاله (839.43 K) | ||
| نوع مقاله: پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22051/tqh.2018.16830.1763 | ||
| نویسندگان | ||
| سید سجاد غلامی* 1؛ کاووس روحی برندق2؛ علی حاجی خانی2 | ||
| 1دانشگاه تربیت مدرس | ||
| 2دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه تربیت مدرس | ||
| چکیده | ||
| آیة اولیالامر (نساء: 59)، از مهمترین ادله مشروعیت اطاعت در حوزه مرجعیت دینی و سیاسی در قرآن است که به مسئله اجتماعی یعنی رهبری امت اسلامی و اطاعت مطلق همه مسلمانان از آنان اختصاص دارد. مفسران و دانشمندان فریقین در طول تاریخ از جهات مختلفی درباره این آیه بحث و گفتگو کردهاند، یکی از جنبههایی که به آن پرداخته نشده است، ارتباط بینامتنی آیه اطاعت با دیگر آیات امامت، ولایت و فضائل اهلبیت (ع) است. این جستار درصدد است با استفاده از روش توصیفی -تحلیلی و با پرداختن به قواعد روابط بینامتنی بین آیات مذکور، به تحلیل ارتباط بینامتنیتی آیه اطاعت با عمدهترین آیات امامت، ولایت و فضائل اهلبیت (ع) بپردازد. پس از تحلیل و ارزیابی روابط بینامتنی آیه اطاعت با دیگر آیات مذکور به این نتیجه دستیافته شد که مفهوم و مصداق آیه اطاعت که دلالت بر امامت و عصمت اولیالامر (ع) دارد به شکل غیر ظاهر یا پنهان در دیگر آیات امامت، ولایت و فضائل اهلبیت (ع) آمده است. بر اساس قواعد روابط بینامتنی، این ارتباطها یا از نوع رابطه مصداقی است یا زمینهساز و تمهید آیهای دیگر است، یا ارتباط آن سبب و مسببی و لازم و ملزومی و دیگر ارتباطهایی که وجود دارد، همه بیانگر اهمیت آیه اطاعت در میان آیات امامت، ولایت و فضائل اهلبیت (ع) است. | ||
| کلیدواژهها | ||
| اطاعت؛ اهلبیت (ع)؛ عصمت؛ آیات ولایت؛ روابط بینامتنی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Analysis of the Intertextual Relationship between the Verse ʼIṭāʽat with Verses Imāmah, Wilāyah and Virtues of Ahl al-Bayt (AS) | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Sayyed Sajjad Qolami1؛ Kavoos Roohi Berandagh2؛ Ali Hajikhani2 | ||
| 1Tarbiat Modares University | ||
| 2Associate professor of Tarbiat Moddares University | ||
| چکیده [English] | ||
| The verse of ‘ulul’amr (Nisā’: 59), is one of the most important reasons for the legitimacy of obedience in the fields of religious and political authority in the Qur’an, which is devoted to the issue of the social verse, namely the leadership of the Islamic community and the absolute obedience of all Muslims to the leader. Both Sunni and Shiite historians and scholars have discussed on this verse in various ways. One aspect that has not been addressed is the intertextual communication of the verse of obedience (ʼiṭāʽat) to verses of Imamate (imāmah), Guardianship (wilāyah), and virtues of Ahlul Bayt (AS). This paper seeks to analyze the intertextual relationship between the verse of obedience and major verses of the Imamate, guardianship, and virtues of Ahlul Bayt (AS), applying the descriptive-analytical method and regarding to the rules of intertextual relations between the abovementioned verses. Analyzing and evaluating the intertextual relations of the verse of obedience to the other above mentioned verses, it proves that the concept and meaning of this verse implying the Imamate and infallibility of ‘ulul’amr (AS), are in hidden or apparent noticed in other verses of Imamate, Guardianship, and virtues of Ahlul Bayt (AS). According to the rules of intertextual relations, these relations are either exemplified, precondition for another verse, cause and effect, correlative, or other available connections, all indicate the importance of the verse of obedience among the verses of Imamate, guardianship and virtues of Ahlul Bayt (AS). | ||
| کلیدواژهها [English] | ||
| the verse ʼIṭāʽat, Ahlul Bayt (AS), ineffability, the verses Imāmah, Wilāyah and the virtues of Ahl al-Bayt (AS), intertextual relations | ||
| مراجع | ||
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 918 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 797 |
||