پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 25 |
| تعداد شماره‌ها | 956 |
| تعداد مقالات | 7,845 |
| تعداد مشاهده مقاله | 13,305,579 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 9,435,122 |
بازنگری رمز تنبیه اول نمط نهم اشارات و تنبیهات در رد انتساب سلامان و ابسال به ابن سینا | ||
| ادبیات عرفانی | ||
| مقاله 2، دوره 10، شماره 18، مرداد 1397، صفحه 33-56 اصل مقاله (658.08 K) | ||
| نوع مقاله: علمی- پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22051/jml.2018.19027.1467 | ||
| نویسندگان | ||
| سید ارسلان ساداتی* 1؛ پروانه عادل‌زاده2 | ||
| 1کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، ایران | ||
| 2استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، ایران | ||
| چکیده | ||
| در پی تشکیک و معارضۀ فخر رازی با موضوع اشارۀ رمزی ابنسینا به قصۀ رمزی-تمثیلی سلامان و ابسال در تنبیه اول از نمط نهم انتشارات و تنبیهات، خواجه نصیر در رد ادعای او به تأویل قول ابنسینا به روایتی از سلامان و ابسال پرداخت که آن را موافق قول ابنسینا یافته بود. جوزجانی نیز قصۀ سلامان و ابسال را در ردیف آثار ابنسینا آورده و ابنسینا هم در رسالۀ قضا و قدر به نام «ابسال» اشاره کرده است. با توجه به این شواهد میتوان بهطور تلویحی، روایت دو برادر سلامان و ابسال را از قصه‌های رمزی-تمثیلی ابنسینا تلقی کرد. پس از این اقدام خواجه نصیر، شارحان متأخر اشارات و تنبیهات و دیگر آثار ابنسینا، بی هیچ تحقیق، و صرفاً به اعتبار ادعای خواجه نصیر، روایت سلامان و ابسال خواجه نصیری را سومین قصۀ رمزی-تمثیلی ابنسینا تلقی کردند؛ درحالیکه برای این کار، جز ادعای نامستند خواجه نصیر هیچ سندی نداشتند. این پژوهش این تلقی را رد و اعلام می‌کند که ابنسینا هیچ قصه‌ای با عنوان «سلامان و ابسال» تصنیف نکرده و مشارالیه او در تنبیه اول از نمط نهم اشارات و تنبیهات نیز، نه روایت خواجه نصیر از قصۀ سلامان و ابسال که اسطورۀ سلامان و ابسال یونانی الاصل ترجمه شده توسط حنین بن اسحاق بوده است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| ابنسینا؛ اشارات و تنبیهات؛ سلامان و ابسال؛ خواجه نصیر | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Revisiting the Secret of the First Admonition of the Ninth Namat of Esharat O-Tanbihat in Refusing the Ascription of Salaman O-Absal to Avicenna | ||
| نویسندگان [English] | ||
| SeyedArsalan Sadati1؛ Parvaneh Adelzadeh2 | ||
| 1MA of Farsi Language and Literature, Islamic Azad University, Tabriz Branch, Iran | ||
| 2Assistant Professor of Persian Language and Literature, Islamic Azad University, Tabriz Branch, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| Following the conflicts and doubts cast by Fakhr Razi on Avicenna’s symbolic reference to the symbolic-allegorical tale of Salaman O-Absal in the first admonition of the ninth Namat of Esharat O-Tanbihat, Khajeh Nasir, in refuting this claim, expounded on Avicenna’s accounts through a narrative of Salaman O-Absal which he had found consistent with Avicenna’s remarks. Jozjani also mentions Salaman O-Absal in Avicenna’s works and Avicenna makes a mention of “Absal” in his “Ghaza O-Ghadar” treatise. Considering the existing evidence, the tale of two brothers, Salaman and Absal, could be considered as Avicenna’s allegorical-symbolic tales. After Khajeh Nasir, other commentators of Esharat O-Tanbihat and other works of Avicenna, considered Khajeh Nasir’s Salaman O-Absal as the third allegorical-symbolic tale of Avicenna; merely relying on Khajeh Nasir’s statements and without further explorations; while there were no documents other than the unsubstantiated claims made by Khajeh Nasir. This study, through providing firm evidence, refutes such an assumption and declares that there is no tale entitled Salaman O-Absal written by Avicenna. Besides, the mentioned first admonition of the ninth Namat of Esharat O-Tanbihat is not Khajeh Nasir’s narration of the tale Salaman O-Absal but, actually, is the legendary Greek tale of Salaman O-Absal translated by Hannis Ibn Ishaq. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Avicenna, Esharat O-Tanbihat, Salaman O-Absal, Khajeh Nasir | ||
| مراجع | ||
|
قرآن کریم. (۱۳۴۹). ترجمه و تجمیع تفاسیر از زین العابدین راهنما. چاپ کیهان. تهران. ابنسینا. (۱۳۸۸). اشارات و تنبیهات. ترجمه و شرح حسن ملکشاهی. انتشارات سروش. تهران. ــــــــــ . (۱۸۹۱). رسائل فی أسرار الحکمة المشرقیه. تصحیح میکائیل مهرنی. چاپخانۀ بریل. لیدن. ــــــــــ . (۱۳۳۵). جامع البدائع. با تعلیقات محی‌الدین صبری الکردی الکانیمشکانی السنندجی. چاپخانۀ السعادة. قاهره. ــــــــــ . (۱۸۸۹). رسالة حی بن یقظان. تصحیح میکائیل بن یحیی المهرنی. چاپخانۀ بریل. لیدن. ابن‌خلکان، شمس‌الدین احمد. (۱۹۷۸). وفیات‌الأعیان و أنباء أبناء‌الزمان. تصحیح احسان عباس. نشر دارصادر. بیروت. بن طولون، شمس الدین محمد. (۱۹۹۸). إنباء الأمراء بأنباء الوزراء. دارالبشائر الاسلامیه. بیروت. بیهقی، ظهیرالدین. (۱۳۵۱). تتمۀ صوان‌الحکمة. بیجا. لاهور. جابری، محمد عابد. (۱۳۹۴). تکوین عقل عربی. نشر نسل آفتاب. تهران. حنین بن إسحاق. (۱۹۸۹). پیوست تسع رسائل. انتشارات دارالعرب. قاهره. خزرجی، موفق‌الدین. (۱۸۸۲). عیون الانباء فی طبقات الأطباء. جلد دوم. چاپخانۀ وهبیه. قاهره. ساوی، ابن سهلان. (۱۳۹۱). شرح رسالةالطیر. انتشارات نور محبت. تهران. سجادی، سید ضیاءالدین. (۱۳۷۴). حی بن یقظان و سلامان و ابسال. انتشارات سروش. تهران. سهروردی، شهاب‌الدین یحیی. (۱۳۷۷). قصه‌های شیخ اشراق. ویرایش جعفر مدرس صادقی. نشر مرکز. تهران. شهرزوری، شمس‌الدین محمد. (۲۰۰۷). نزهة الارواح و روضةالافراح (تاریخ الحکماء). انتشارات داربیبلیون. پاریس. عطار، فریدالدین. (۱۳۸۴). منطق‌الطیر. تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی. انتشارات سخن. تهران. عکری حنبلی دمشقی، عبدالحی. ( ۱۹۸۹). شذرات الذهب فی أخبار من ذهب. دار ابن کثیر. بیروت. فاخوری، حنّا- جر، خلیل. (۱۳۷۳). تاریخ فلسفه در جهان اسلامی. ترجمۀ عبدالمحمد آیتی. انتشارات علمی و فرهنگی. تهران. فلوطین. (۱۳۸۸). اثولوجیا. ترجمۀ حسن ملکشاهی. انتشارات سروش. تهران. قفطی، علی بن یوسف. (۲۰۰۵). إخبار العلماء بأخبار الحکماء. دارالکتب العلمیه. بیروت. کربن، هانری. (۱۳۸۴). ابنسینا و تمثیل عرفانی. انتشارات انجمن آثار و مفاخر فرهنگی. تهران. ــــــــــــــــــــ . (۱۳۹۲). ابنسینا و تمثیل عرفانی. ترجمه انشاالله رحمتی. انتشارات سوفیا. تهران. نفیسی، سعید. (۱۳۵۵). زندگی و کار و اندیشه و روزگار پور سینا. کتابخانۀ دانش. تهران. یافعی، عبدالله. (1۹۹7). مرآة الجنان و عبرة الیقظان. دارالکتب العلمیه. بیروت. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,965 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 765 |
||