پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 25 |
| تعداد شماره‌ها | 959 |
| تعداد مقالات | 7,908 |
| تعداد مشاهده مقاله | 13,380,869 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 9,504,199 |
تحلیل ساختار روایت در خاطرات روزنگاشت قهرمان میرزا عینالسلطنه | ||
| تاریخ نگری و تاریخ نگاری | ||
| مقاله 7، دوره 30، شماره 26، دی 1399، صفحه 155-177 اصل مقاله (358.5 K) | ||
| نوع مقاله: علمی- پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22051/hph.2021.33801.1473 | ||
| نویسنده | ||
| سمیه عباسی* | ||
| دانش‌آموختۀ مقطع دکتری تاریخ ایران، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| قهرمان‌میرزا عینالسلطنه، از نوادگان محمدشاه را می‌توان در زمرۀ مهمترین افراد خاطره‌نگار عصر قاجاری دانست. او از یازده سالگی خاطره‌نویسی را شروع کرد و تا یک ماه پیش از فوت ادامه داد. توصیف دقیق بسیاری از جزئیات آن هم در یک دورۀ طولانی 65 ساله که از سال 1299 ق تا 1364ق (1323ش) را در برمی‌گیرد، وی را صاحب طولانی‌ترین خاطرات عصر قاجار، کرده و اثر وی را به‌عنوان دایرةالمعارفی ارزشمند از تاریخ ایران، از دورۀ ناصری تا اوایل سلطنت پهلوی دوم معرفی کرده است. این پژوهش با دارابودن رویکرد توصیفی‌تفسیری بر آن است تا ضمن توجه به ویژگی‌های خاطرات عصر قاجار، با در نظرگرفتن ویژگی روایت‌‌محوری خاطرات، ساختار روایی این اثر را مدنظر قرار دهد و ضمن بهره‌گیری از مفاهیم روایت‌‌شناسی و با در نظر داشتن این پرسش که ساختار روایی خاطرات عینالسلطنه دارای چه خصوصیاتی است، خاطرات وی را از منظر ساختار روایی و عناصر سازندۀ روایت شاملِ طرح روایت، شخصیت و شخصیت‌پردازی، گفت‌وگو، لحن، زاویۀ دید، صحنه و صحنه‌پردازی بررسی کند. دارابودن دید زاویۀ اول شخص، روایت تک‌خطی و مستحکم، جزء‌نگری و داشتن سبک سادۀ روایی از ویژگی‌های ساختار روایی این خاطرات است که به‌عنوان بخشی از داده‌های پژوهش می‌توان به آن اشاره کرد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| خاطره‌نگاری؛ عینالسلطنه؛ عصر قاجار؛ روایت‌‌شناسی؛ ساختار روایی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| An Analysis of the Structure of Narrative in the Ghahraman Mirza Ein Al-Saltanah’s Diary | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Somayeh Abbasi | ||
| Ph.D in History of Islamic Iran, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| Ein Al-Saltanah can be one of the most important memoirists of the Qajar era, was one of the Mohammad Shah Qajar descendants. He began writing memories at the age of eleven and kept writing until a month before his death. A precise description of details for a long period of 65 years, from 1299 AH to 1364 AH, has made him a person who has the longest memories of the Qajar era and introduced his work as a valuable encyclopedia of Iran history, from the Qajar period to the beginning of the second Pahlavi dynasty. This study, based on a descriptive-interpretive approach, intends to analyze the narrative structure of Ein Al-Saltanah’s diary, relying on features of the narrative nature of the memories, while considering the characteristics of the Qajar era memories. While using the concepts of Narratology and considering the question of what are the characteristics of the narrative structure of Ein Al-Saltanah’s diary, analyze his memories in terms of narrative structure and the constituent elements of the narrative from the narrative plot, character and characterization, conversation, tone, perspective, scene, and staging. First-person perspective, linear narrative, particularization, and a simple narrative writing style, are the features of the narrative structure of named memories, which can mention as parts of the study data. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Memoir, Ein Al-Saltanah, Qajar era, Narratology, Narrative structure | ||
| مراجع | ||
|
کتاب‌شناخت
انوشه، حسن(1376) دانشنامۀ ادب فارسی، جلد2، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ.
ایگلتون، تری(1393) پیش‌درآمدی بر نظریۀ ادبی، ترجمۀ عباس مخبر، تهران: مرکز.
تولان، مایکل (1383) روایت‌‌شناسی(درآمدی زبان‌شناسی-انتقادی)، تهران: سمت.
عباسی، سمیه(1396) خاطره‌نویسی و جایگاه آن در تاریخ‌نگاری عصر قاجار، تهران: سخنوران.
عینالسلطنه، قهرمان‌میرزا سالور (1376) روزنامۀ خاطرات عینالسلطنه، مجموعۀ ده جلدی، به‌کوشش مسعود سالور، ایرج افشار، تهران: اساطیر.
عباسی، سمیه؛ فصیحی، سیمین (1394) «تحول«من فردی» و جایگاه آن در تاریخ‌نگاری نوین ایران»(با تکیه بر خاطره‌نگاری عصر قاجار)، فصل‌نامۀ تاریخ‌نگری و تاریخ‌نگاری(علوم‌انسانی سابق)، سال25، دورۀ جدید، شمارۀ15، دانشگاه الزهراء(س).
قدیمی قیداری، عباس(1388) «تکوین جریان انتقاد بر تاریخ‌نویسی سنتی در ایران عصر قاجار»، فصل‌نامۀ مطالعات تاریخ فرهنگی، سال1، شمارۀ2.
کمری، علی‌رضا (1381)، یادمانا (پنج مقاله دربارۀ خاطره‌نویسی و خاطره‌نگاشته‌های جنگ و جبهه؛ دفاع مقدس)، تهران: انتشارات سورۀ مهر.
__________ (1383) با یاد خاطره؛ درآمدی بر خاطره‌نویسی و خاطره‌نگاشته‌های پارسی در تاریخ ایران، تهران: انتشارات سورۀ مهر.
میرصادقی، جمال(1394) عناصر داستان، تهران: سخن.
وحدت، فرزین (1382) رویارویی فکری ایران با مدرنیت، ترجمۀ مهدی حقیقت‌خواه، تهران: ققنوس.
یونسی رستمی، محمدتقی(1391) ساختار روایی سفرنامه‌های حج، رسالۀ دکتری، دانشگاه گیلان.
List of sources with English handwriting: Abassī, somayye, (1396) ḵātere-nevīsī va ĵāygāh Ān dar tarīḵnegārī ʼasr-e Qāĵār, Tehrān, soḵanvarān. Anoūšeh, Ḥassan (1376), dānešnāme-ey Adab-e fārsī, vol 2, Tehrān: sazeman ĉāp va Entešārārāt-e vezārat farhang. Camerī, alirezā, (1381) yādmānā, (5 maqāle darbāre_ye ḵāterenevīsī va ḵāterenegāšte_hā_ye jang va ĵebhe ;defāʼe moqadas) Tehrān, entešārāt_e soūrey-e mehr. Camerī, alirezā, (1383) b yāde ḵātere; dar Āmadī bar ḵāterenevīsī, va ḵāterenegāšte_hā_ye pārsī dar tarīḵ Irān. Tehrān : entešrāt_e soūrey-e mehr. Eynnol saltane, Qahremān mīrzā sāloūr, (1376), roūznāme ḵāterāt Eynnol saltane, maĵmūʼe10 ĵeldī, be kūšeš masūd sāloūr, Iraĵ Afšār, Tehrān, Asāṭīr. Abbasi ,Somayeh, Fasihi, Simin (2015), "The evolution of" I am an individual "and its place in modern Iranian historiography" (based on Qajar era memoirs), Journal of Historiography and Historiography, Volume 25, New Volume, Number 15, AlZahra University. Igltoūn, terry (1303) pīš dar Āmadī bar naẒarī-ye_e adabī, Translated by Abbas moḵber, Tehran, markazī. Mīr sādeqī, ĵamāl (1394),anāsor dāstān, Tehrān, soḵan Qadīmī, Qeydārī, Abāss, (1388), " The Development of Critique of Traditional Historiography in Qajar Iran ", Quarterly Journal of Cultural History Studies, , V.1, No. 2. Toūllān, maīkeal, (1383), ravāyat šenāsī (dar Āmadī zabānšenāsī _Enteqādī), Tehrān, samt. Vaḥdat, farzīn, (1382) roū yā roūe_ ī ī fekrī Irān bā modernīyat, Translated by mahdī haqī qat ḵāh, Tehrān, qoqno Yoūnesī rostamī, Mohammad taqī (1391) sāḵtār ravāyī safarnāme_hā_ye haĵ, resāle doctorā, dānešgāh gilān. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 501 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 285 |
||