خلا جایگاه پدر در قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت

در پژوهش حاضر، قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت از نظر توجه به جایگاه پدران مورد بررسی و مداقه قرار گرفته است. همان‌طورکه بیان شد، قانون مذکور دارای امتیازهای ویژه و مناسبی جهت افزایش موالید و درنتیجه جوانی جمعیت است، اما آنچه اهمیت دارد، این است که تمرکز ویژۀ مفاد قانون بر نقش مادری نباید به‌گونه­ای باشد که موجب تضعیف نقش و جایگاه پدر شود. زیرا در بسیاری از موارد، عدم توجه به جایگاه پدر موجب نقض غرض می‌شود و تنها گذاشتن مادران در رابطه با امور فرزندآوری، نه‌تنها مشوقی برای آنها نیست، بلکه توان آنها را نیز کاهش خواهد ‌داد. همچنین، باتوجه‌به نقش­های مهمی که پیش از این، قانون­گذار برای پدران در موارد حضانت و ولایت قائل شده‌است، عدم توجه به جایگاه پدران در قانون جدید باعث ایجاد تعارض می‌شود. برخی از مواردی که با بررسی مفاد قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت به‌عنوان خلأ جایگاه پدر از آن یادشد، عبارت است از:

1. معرفی شناسۀ ویژۀ مادران جهت بهره­مندی مادران و فرزندان از امکانات رفاهی‌ـ‌فرهنگی موجود در کشور، بدون توجه به جایگاه پدر، در مادۀ 25 قانون.
2. افزایش میزان مرخصی مادران در مشاغل اداری و توجه ویژه به مرخصی­های مادران دانشجو و طلاب اما بی‌توجهی کامل به امکان استفاده از مرخصی پدران که باتوجه ‌به قوانین پیشین، این موضوع دارای ابهاماتی نیز بوده­است.

همان‌طورکه بیان شد، خلأ جایگاه پدر که خاستگاه اصلی آن قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت است، آثار گوناگونی در حوزه‌های مختلف روان‌شناسی، تربیتی، جمعیت‌شناسی، فقهی و حقوقی دارد که تا جایی­که در ظرفیت مقالۀ حاضر بود، بررسی شد. درنهایت، با مطالعۀ برخی مفاد قانون جدید، پیشنهاد نگارندگان این است که قانون­گذار در کنار امتیازهای به­جا و مفیدی که برای مادران قائل شده‌است، به نقش پدران و جایگاه ویژۀ آنان نیز توجه کند و ابهامات موجود در خصوص آن را رفع کند؛ به‌خصوص در مورد میزان مرخصی آن­ها روشنگری‌های لازم را اعمال کند.