پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 25 |
| تعداد شمارهها | 911 |
| تعداد مقالات | 7,489 |
| تعداد مشاهده مقاله | 12,107,155 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 8,565,044 |
تحلیل عکسیت در عکاسی هنری دهه1390 ایران (بر پایهی دیدگاه فرانسوا سولاژ) | ||
| جلوه هنر | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 13 آذر 1402 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22051/jjh.2023.44755.2035 | ||
| نویسندگان | ||
| سودابه شایگان* 1؛ محمد خدادادی مترجمزاده2 | ||
| 1دانشجوی دکتری، گروه آموزشی پژوهش هنر، دانشکده علوم نظری و مطالعات عالی هنر، دانشگاه هنر، تهران، ایران | ||
| 2دانشیار گروه عکاسی، دانشکده هنرهای تجسمی، دانشگاه هنر، تهران ، ایران | ||
| چکیده | ||
| عکسیت در تعریف فرانسوا سولاژ به معنای تأکیدِ همزمان بر بازگشتناپذیر بودنِ لحظهی عکاسیشده (امر بازگشتناپذیر) و امکان تولید تصاویر متفاوت از فایل دیجیتال یا نگاتیوِ آن لحظه است (امر پایانناپذیر). این امکاناتِ بیپایان، بر تواناییِ ذاتی عکاسی برای ادغام با سایر رسانهها صحه میگذارند بنابراین با محو شدن مرزهای میانِ رسانهها، عکاسانه بودن معنای متفاوت از دوران مدرنیستیاش یافته و به «عکسیت» نزدیکتر است. در این پژوهش به منظور بررسیِ جایگاهِ «عکسبودن» در آثاری که در دههی نود خورشیدی در نمایشگاههای عکاسیِ تهران به نمایش درآمدهاند، از این شاخصه استفاده شدهاست. ابتدا اهمیت امر بازگشتناپذیر در عکاسی این دهه تحلیل شده که اغلب به شکل ثبت اموری در حال زوال ظاهر شده و گاه از طریق دستکاری در ثبت و چاپ عکس یا نمایش عکسهای زوال یافته، برجسته شدهاست. سپس استفادهی عکاسانِ این دهه از امر پایانناپذیر در عکاسی مطرح شده که به صورتِ فتومونتاژ، دستکاری نگاتیو و عکس، چاپ آلترناتیو و استفادهی فیزیکی از عکسهای از پیش موجود نمایان شدهاست. در نهایت، تحلیلِ آثار عکاسانی که این دو ویژگی را پیوند دادهاند و عکسیت در آثارشان برجسته است، نشان داده آنها در مواردی معدود از طریق چینش متفاوت عکسهای از پیش موجود خوانش ارجح را به چالش کشیده و در مواردی از طریق چاپ آلترناتیو یا دستکاری اثر به نقاشی نزدیک شدهاند، و در بیشتر موارد، از تلفیق گذشته و امروز بهره گرفتهاند. چنین تلفیقی اغلب در مسیر سوگواری برای گذشتهای فراموششده بوده اما در موارد اندکی نیز تداومِ اندوهناک گذشتهای ناخوشایند را در وضعیت امروز به نمایش گذاشتهاست. | ||
| کلیدواژهها | ||
| عکاسی هنری ایران؛ دهه 1390؛ عکسیت؛ فرانسوا سولاژ؛ امر بازگشتناپذیر؛ امر پایانناپذیر | ||
| موضوعات | ||
| هنرهای تجسمی و کاربردی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The analysis of photographicity in Iran's art photography in 1390s (Based on Francois Soulages perspective) | ||
| نویسندگان [English] | ||
| soudabeh shaygan1؛ mohammad Khodadadi Motarjemzadeh2 | ||
| 1PHD candidate, Faculty of theories and art studies, university of art, Tehran, Iran | ||
| 2associate professor of photography department,, faculty of visual arts, Art university, Tehran, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| When the strict borders between art media disappeared, the meaning of being photographic has changed. Lately the meaning of being photographic is more similar to what Francois Soulages called “photographicity”, this term emphasize on the synthesis of irreversibility of the moment that photograph has taken (the irreversible) and endless possibilities of acquiring different pictures from a single negative (the endless) these potential features implied to photography’s intrinsic ability to be integrated with other mediums. In this study in order to investigate on the significance of being photographic in the works has shown in photographic exhibitions of Tehran in 1390s, this term has used. First of all the significance of “the irreversible” has been analyzed. Mostly it is shown in capturing the things which are in the verge of decay or declining and in some cases it highlighted through the destruction of photos in the process of capturing or printing. Then the usage of “the endless” in this decade has been analyzed which is commonly shown in photomontages, manipulated negatives or photos and Utilization of physical already existed photos in photo. Finally investigation on works which links this two characteristic and so photographicity is highlighted in them showed that in a few cases photographers changed the arrangement of already existed photos to overcome the dominant reading of photos and in some cases through alternative printing process or manipulating photos they reach to a picture looks like a painting and mostly they integrate an old photo with today objects or scenes. This integrations mostly are mourning for the past which is always being lost but in a few cases it is mourning for the continuity of a bitter past until today. | ||
| کلیدواژهها [English] | ||
| Iran's art photography, Iran's photography in 1390s, Francois Soulages, photographicity, photographic work | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 151 |
||