
تعداد نشریات | 25 |
تعداد شمارهها | 953 |
تعداد مقالات | 7,828 |
تعداد مشاهده مقاله | 13,069,573 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 9,244,798 |
تقابل ساخت خودایستای التزامی و ساخت ناخودایستای مصدری در بندهای کنترلی: یک توصیف زبانگذر | ||
زبان پژوهی | ||
مقاله 10، دوره 17، شماره 54، فروردین 1404 | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22051/jlr.2024.46181.2399 | ||
نویسنده | ||
محمدرضا پیروز* | ||
گروه زبان و ادبیات انگلیسی - دانشگاه قم | ||
چکیده | ||
در آغاز پیدایش دستور زایشی، کاوش در نظریه زبان همواره متاثر از زبانی مانند زبان انگلیسی بوده است. با گذر از آن دوره، نظریه زبان همواره بر آن بوده است که از یک سو بهنیه نگرتر شود و از سوی دیگر جهانیتر شود. یکی از ساختهایی که این پویایی نظری را در تاریخ دستور زایشی نشان میدهد، بررسی زبانگذر ساختهای کنترلی است. ساختمان نحوی و معناشناختی بندهای متممی کنترلی در زبانی مانند زبان فارسی اساساً متفاوت از همین ساختها در زبانهایی مانند زبان انگلیسی است. ساختهای کنترلی در زبان فارسی در بندهای متممی خودایستای التزامی واقع می-شوند. این بندها دارای ویژگیهای نحوی-ساختواژی [شخص]، [شمار]، و [زمان] میباشند. همچنین این بندها در درون گروههای نحوی زمان، وجه، و متممنما جای دارند. اما همین ساختها در زبانهایی مانند زبان انگلیسی در بندهای متممی ناخودایستا و عریان مصدری جای دارند که هیچیک از ویژگیهای نحوی-ساختواژی بالا، و نیز هیچکدام ازگروههای نحوی بالا را ندارند. این تفاوت ساختاری در نخستین انگارههای دستور زایشی توصیف ناپذیر بود. اما با گذر از آن دوره و ورود و استمرار در برنامه کمینگی، این گونه نگرشهای انگلیسی-محور اندک اندک از نظریه زبان رخت بستند تا نظریه زبان همگانیتر شود. بر این پایه، جستار کنونی بر آن است که نشان دهد که چگونه این تفاوتهای ساختاری میان متممهای خودایستا و ناخودایستای کنترلی در این دو رده از زبان توانسته است سبب بهینگی دستور زایشی، به ویژه در برنامه کمینگی شود تا نظریه زبان از یک درجه کفایت مشاهدهای ساده، به سوی کفایت توصیفی و توضیحی بیشتر گام بردارد. | ||
کلیدواژهها | ||
کنترل خودایستا؛ ضمیر مستتر؛ بند التزامی؛ نظریه گامها | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Finite Subjunctive ُ versus Non-Finite Infinitive Control Juxtaposed: A Cross-Linguistic Account | ||
نویسندگان [English] | ||
Mohammad Reza Pirouz | ||
Qom university | ||
چکیده [English] | ||
Since the onset of generative tradition, probing into the nature of the theory of control received its greatest impact from the English-type languages. Finite theory of control was not considered a mainstream approach at the time, dissociating these languages with finite control from the theory. This study, therefore, aims at investigating control constructions in Persian in its finite subjunctive constructions and comparing it to the infinitive control constructions in languages like English. More specifically, we argue that whereas control constructions in a language like English appear in the bare infinitive constructions, the parallel constructions in languages like Persian productively appear in non-bare, finite clauses of subjunctives. The embedded finite control in Persian includes [person] and [number] and as a result, they appear in finite TPs where the embedded verb receives the verbal endings, with the Nominative being checked structurally in the subject position of PRO in the embedded TP, contrary to the PRO being Caseless in GB era. Additionally, these constructions appear in the subjunctive, where mood is overtly available these constructions, suggesting a [MoodP] in the derivation. Finally, these embedded clauses hold CPs with the overt complementizer ke at the left periphery of the clause. Therefore, we show that the two languages have two different typology of embedded clause architectures, infinitive vs. finite complementation, where the latter was totally missing in the early generative literature. We show that these facts were all later developments of the generative tradition. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
finite control, PRO, subjunctive clauses, Phase Theory | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 20 |