- قرآن کریم، (1415ق)، ترجمه محمدمهدی فولادوند، تهران: دارالقرآن کریم.
- آلوسی، محمود (1415ق)، روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم والسبع المثانی، تحقیق: علی عبدالباری عطیة، بیروت: دارالکتب العلمیة.
- ایازی، سیدمحمدعلی (1380ش)، چهره پیوسته قرآن، تهران: هستی نما.
- بازرگان، عبدالعلی (1375ش)، نظم قرآن، تهران: انتشارات قلم.
- باقلانی، أبو بکر (1997م)، إعجاز القرآن، تحقیق: احمد صفر، مصر: دارالمعارف.
- بستانی، محمود (1420ق)، التفسیر البنایی للقرآن الکریم، مشهد: آستان قدس رضوی.
- بقاعی، إبراهیم (1995م)، نظم الدرر فی تناسب الآیات و السور، لبنان: دار الکتب العلمیة.
- بلاشر، رژی (1378ش)، در آستانه قرآن، ترجمه: محمود رامیار، تهران: دفتر نشر و فرهنگ اسلامی.
- بلاطه، عیسی (1392ش)، «ساختارهای ادبی قرآن»، دایرۀ المعارف قرآن، تهران: حکمت.
- بنت الشاطى، عائشة (1404ق)، الإعجاز البیانی للقرآن، قاهره: دارالمعارف.
- توکلی محمدی، نرجس (1396ش)، تحلیل انتقادی مبانی و روش نیل رابینسون درباب پیوستگی متن (تناسب) قرآن کریم، رساله دکتری، اساتید راهنما: احمد پاکتچی و اعظم پویازاده، تهران: دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران.
- توکلی محمدی، نرجس؛ پویازاده، اعظم (1396ش)، «واکاوی کارکرد تحلیل گفتمان در اثبات پیوستگی متن قرآن کریم با تأکید بر رهیافت نیل رابینسون»، مطالعات قرآنی و فرهنگ اسلامی، شماره4، صص 25-54.
- جاحظ، عمرو بن بحر (1384ق)، رسائل الجاحظ، تحقیق وشرح: عبدالسلام محمد هارون، قاهره: مکتبة الخانجی.
- جرجانی، عبدالله بن یوسف (1995م)، دلائل الإعجاز، تحقیق: محمد تنجی، بیروت: دارالکتاب العربی.
- جرجانی، عبدالله بن یوسف (بیتا)، أسرار البلاغة، تحقیق: محمود محمد شاکر، قاهره-جده: مطبعة المدنی.
- حوی، سعید (1409ق)، الاساس فی التفسیر، بیروت: دارالسلام.
- خامهگر، محمد (1386ش)، ساختار هندسی سورههای قرآن، تهران: سازمان تبلیغات اسلامی.
- خطابی، ابوسلیمان (1955م)، بیان اعجاز القرآن، ثلاث رسائل فی اعجاز القرآن للرمانی و الخطّابی و عبدالقاهر الجرجانی، قاهره: دارالمعارف.
- درازّ، محمد (1404ق)، المدخل الی القرآن الکریم، عرض تاریخی و تحلیل مقارن، ترجمه: محمد عبدالعظیم علی، تحقیق: محمد بدوی، کویت: دارالقلم.
- درازّ، محمد (1426ق)، النبأ العظیم نظرات جدیدة فی القرآن الکریم، تحقیق: أحمد مصطفى فضلیة، بیجا: دارالقلم.
- دروزة، محمدعزت (1383ق)، التفسیر الحدیث، قاهره: دار إحیاء الکتب العربیة.
- ذوقی، امیر (1392ش)، «نگرهای جدید درباره انسجام متنی سورههای قرآن کریم»، مطالعات قرآن و حدیث، شماره12، صص151-177.
- رافعی، مصطفى (1425ق)، إعجاز القرآن والبلاغة النبویة، بیجا: دارالکتاب العربی.
- رمانی، علی بن عیسی (1955م)، النکت فی اعجاز القرآن، ثلاث رسائل فی اعجاز القرآن للرمانی و الخطّابی و عبدالقاهر، قاهره: دارالمعارف.
- زرقانی، محمد عبدالعظیم (بیتا)، مناهل العرفان فی علوم القرآن، بیجا: مطبعة عیسى البابی الحلبی وشرکاه.
- زرکشی، محمد بن عبدالله (1376ق)، البرهان فی علوم القرآن، تحقیق: محمد أبوالفضل إبراهیم، بیجا: دارإحیاء الکتب العربیة.
- سید قطب، إبراهیم (1412ق)، فی ظلال القرآن، بیروت: دارالشروق.
- سیوطى، جلال الدین (1421ق)، الإتقان فی علوم القرآن، بیروت: دار الکتاب العربى.
- سیوطی، جلال الدین (1986م)، ترتیب سور القرآن، تحقیق: سید الجمیلی، بیروت: الهلال.
- طباطبایى، سیدمحمدحسین (1417ق)، المیزان فى تفسیر القرآن، قم: جامعه مدرسین حوزه علمیه.
- طبرسى، فضل بن حسن (1372ش)، مجمع البیان فى تفسیر القرآن، تهران: ناصرخسرو.
- طبری، محمد بن جریر (1420ق)، جامع البیان فی تأویل القرآن، تحقیق: أحمد محمدشاکر، بیجا: الرسالة.
- فخر رازی، محمدبن عمر (1420ق)، مفاتیح الغیب، بیروت: دارإحیاء التراث العربی.
- قرائی سلطانآبادی، احمد (1394ش)، «فهم قرآن در پرتو نظم شبکهای یا فراخطی آن»، پژوهشهای زبانشناختی قرآن، شماره7، صص41-60.
- مرادولید، محمد (1403ق)، نظریة النظم و قیمتها العلمیة فی الدراسات اللغویه عند عبدالقاهر الجرجانی، دمشق: دارالفکر.
- مکوند، محمود (1395ش)، تحلیل نظریه "نظم معکوس" در ساختار متن قرآن با تأکید بر اندیشه میشل کویپرس، رساله دکتری، استاد راهنما: محمد کاظم شاکر، قم: دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه قم.
- 37. مکوند، محمود؛ شاکر، محمدکاظم (1394ش)، «بازخوانی انسجام متن قرآن در پرتو نظریه نظم متقارن (با تأکید بر دیدگاه میشل کویپرس)»، مجله پژوهشهای قرآنی، شماره76، صص4-34.
- Anthony.H. Johns, (1993), The qur_ānic presentation of the Joseph story. Naturalistic or formulaic language, Approaches to the Quran, London.
- Arberry, Arthur John, (1996), The Koran interpreted, NewYork: Simon and Schuster.
- Bell, Richard, (1991), A Commentary on the Qur’an, Manchester: University of Manchester.
- Bell, Richard, (1997), introduction to the Quran, ed.: W.Montgomery Watt, Edinburgh University Press.
- Claude, Gilliot; Pierre Larcher, (2003), “Language and Style of the Quran”, Encyclopaedia of the Qurʾān. Leiden – Boston: Brill, vol.3, pp.109-135.
- Cuypers, Michel, (2009), The Banquet: A Reading of the Fifth Sura of the Qur’an, Rhetorica Semitica, Miami: Convivium Press.
- Cuypers, Michel, (2015), The Composition of the Qur'an, London: Bloomdbury.
- Cuypers, Michel, (2010). “The Semitic rhetoric in the Koran and a Pharaonic papyrus, US-China Foreign Language, no.1.
- Cuypers, Michel, (2011), ‘Semitic Rhetoric as a Key to the Question of the naẓm of the Qur’anic Text’, Journal of Qur’anic Studies, no.13.
- Goldziher, I, (1981). Introduction to Islamic theology and law, Princeton.
- Mir, Mustansir, (1993). “The sura as a unity: A twentieth century development in Qur’an exegesis”, Approaches to the Qur’an, London: Routledge, pp. 211-24.
- Mir, Mustansir, (1986), Coherence in the Qur'an: a study of Islahi's concept of Nazm in tadabbur-i Qur'an, Indiana: American Trust Publications.
- Mir, Mustansir, (1983). “Islāhī’s concept of sura-pairs”, Muslim World, vol. LXXIII, pp. 22-32.
- Robinson, Neal, (2003), Discovering the Qur_ān, A contemporary approach to a veiled text, Georgetown University Press.
- Robinson, Neal, (1999), Islam a concise introduction, London-Richmond: Curzon Press.
- Robinson, Neal, (2008). “The Dynamics of Surah Āl ‘Imrān”, Jonggyoui Saram, Seoul: Baobooks, pp. 425-486.
- Robinson, Neal, (2000), ‘The Structure and Interpretation of Sūrat al-Mu minūn”, Journal of Qur’anic Studies, no. 2.
- Robinson, Neal, (2001). “Hands Outstretched: Towards a Re-reading of Sūrat al- Māʾida”, Journal of Qur’anic Studies, no. 3:1, pp. 1–19.
- Robinson, Neal, (2004), Sūrat Āl cImrān and Those with the Greatest Claim to Abraham”, Journal of Qur’anic Studies. no. 6.
- Neuwirth, Angelika, (2002), ‘Form and Structure of the Qur_ān”. Encyclopaedia of the Qurān, Leiden–Boston: Brill, vol.2, pp. 245-266.
- Neuwirth, Angelika, (2006), ‘Suras’, Encyclopaedia of the Qurān, Leiden–Boston: Brill, vol.2, pp. 166-177.
- Neuwirth, Angelika, (1981), Studien zur Komposition der mekkanischen Suren. Berlin⁄New York: Walter de Gruyter.
- Neuwirth, Angelika, (1996).”Vom Rezitationstext über die Liturgie zum Kanon: Zur Entstehung und Wiederauflosung der Surenkomposition im Verlauf der Entwicklung eines Islamischen Kultus”. The Quran as Text. Leiden: Brill, pp. 69-105.
- Rippin, Andrew, (1982). “Review of Neuwirth's Studien”, Bulletin of the School of Oriental and African Studies, no.1. pp. 149-50.
- Schmidtke, Sabine, (2004). “Pairs and Paring”, Encyclopaedia of the Qurān, Leiden – Boston: Brill, vol.4, pp 1-9.
- El-Awa, Salwa M. (2006), Textual Relations in the Qur'an, Relevance, Coherence and Structure, Routledge.
- Wadad Kadi & Mir, Mustansir, (2003), “Literature and the Qur_ān”, Encyclopaedia of the Qurān, Leiden – Boston: Brill, vol.3, pp. 205-227.
- Wansbrough, John, (1977), Quranic Studies, Sources and methods of scriptural interpretation, Oxford.
- Zahniser, Matthias, (2000), ‘Major Transitions and Thematic Borders in Two Long Sūras: al-Baqara and al-Nisa’, Literary Structures of Religious Meaning in the Quran, Richmond: Curzon.
- Zahniser, Matthias, (1991). “The word of God and the apostleship of Isa. A narrative analysis of Al Imran (3:33-62)”, Jurnal of Semantic studies, no. 37, pp. 77-112.
|